Rolando Toro en Biodanza

Oorsprong & Visie

Biodanza werd in de jaren 1960 opgericht door de Chileense antropoloog, psycholoog en dichter Prof. Rolando Toro Araneda (1924 – 2010). Het ontstond uit zijn diepgaande reflecties over trauma, extase en de menselijke zoektocht naar liefde en verbinding.

Geïnspireerd door biologie, psychologie, antropologie en de kunsten, is Biodanza een reactie op de fragmentatie van het moderne leven — een oproep om terug te keren naar de wijsheid van het lichaam, de sacredness van het leven en de waardigheid van het mens-zijn.

“Ik zocht een andere manier van leven, een nieuw perspectief voor onze existentiële koers. Ik geloof dat onze diepste behoefte is om in een wereld zonder geweld te leven, waar de menselijke conditie haar essentiële betekenis kan herstellen. In mijn zoektocht naar een oplossing heb ik een methodologie ontwikkeld die gericht is op het ontwikkelen van een evolutionair proces van affectieve transformatie: Biodanza, een educatie die het Leven als haar basisreferentie heeft, en die toegang geeft tot geluk; een sociologie van liefde, de aantrekker van orde uit chaos in ons bestaan.” – Rolando Toro

...

De volgende transcriptie is gebaseerd op het interview met Rolando Toro op 19 april 2004

Biodanza Ik heb Biodanza bedacht als een poëzie van menselijke ontmoeting. Als een andere manier van omgaan met elkaar – in een wereld die uiterst eenzaam is, waar mensen lijden onder een gebrek aan liefde, en waar misschien wel het meest wat we in het leven nodig hebben, tederheid is.

Misschien is Biodanza geboren uit wanhoop – uit de wens om ons te verlossen van onze armoede, van ons gebrek aan liefde, van onze eenzaamheid.

Het is een esthetiek die anders is dan traditioneel dansen. Het belangrijkste was dat iedereen kon dansen – niet alleen de bevoorrechte, de “genieën” van de dans, maar dat iedereen kon dansen: het kind, de adolescent, de ouderen, de zieke en de gezonde, de manager, de politicus, de leraar met zijn leerlingen.

Zo zou een nieuwe wereld ontstaan, waarin het dagelijks leven met puurheid en natuurlijkheid kan worden geleefd – te midden van liefde.

Maar liefde is geen woord – het is te afgezaagd geworden. Het lijkt alsof mensen nog niet de ware, diepe essentie van liefde hebben ontdekt.

Liefde is veel meer dan het liefhebben van je huisdier, of je kinderen, of je partner. Liefde is een organiserende kracht binnen de mens, die de persoon overstijgt. Met andere woorden, liefde heeft een kosmisch, stralend, krachtig, integrerend karakter.

Liefde is niet iets kleins, beperkt tot het persoonlijke. Liefde doen ontwaken betekent een kosmische kracht ontketenen.

De ethiek van Biodanza is geboren uit affectiviteit. Ethiekbewustzijn is de ontwikkeling van een verfijnde menselijke kwaliteit, die studenten geleidelijk aan verkrijgen na enige tijd beoefening van Biodanza.

Het is een transmutatie van waarden – en deze transmutatie kan alleen komen door affectiviteit.

Deze persoonlijke transformatie, dit evolutionaire proces, bestaat uit het voelen van de ander als onderdeel van jezelf.

Wat er met de ander gebeurt, gebeurt ook met jou. Wanneer jonge mensen in oorlog worden gedood – zij doden jou. Wanneer duizenden arbeiders worden uitgebuit – ze exploiteren jou.

Omdat wij geen geïsoleerde wezens zijn. Wij zijn één geheel, diep verbonden – kosmisch verbonden. We zijn met elkaar verbonden, de ene met de andere.

En toch blijven mensen vasthouden aan hun persoonlijkheid, aan hun individualiteit, aan hun eigen wereldje, omdat ze nog niet geëvolueerd zijn, omdat ze ethisch bewustzijn missen, omdat ze gebrek hebben aan compassie, omdat ze gebrek hebben aan affectiviteit.

Voor mij is de grootste politieke daad die bestaat de omhelzing.

Als mensen hand in hand door de straten zouden lopen, elkaar ontmoeten in solidariteit, elkaar omhelzend – ze zouden politiek bedrijven.

Dus, de omhelzing, de kus, de ontmoeting zijn niet iets triviaals. Een persoon die die “ceremonie” ingaat, begint een proces van transformatie.

En dat is wetenschappelijk bewezen – het is geen hypothese.

Het leven zit in de vrouw die haar kind voedt. Het leven zit in de geliefden die elkaar zoeken met passie, en willen samensmelten. Het leven zit in de oudere die met zijn kleinkinderen speelt. Het leven zit in de boer die zijn veld bewerkt.

In een wereld van oorlog, in een eeuw die de meest wrede in de hele menselijke geschiedenis is geweest, is het absoluut noodzakelijk om dans, zang, en vooral de omhelzing voor te stellen.

Voor elk geweer, elk raket, elke bom – moeten er omhelzingen, kussen, dansen zijn.

Als je me zou vragen wat degenen in Biodanza willen, zou ik zeggen: het energieveld van liefde ontwaken – de atoombom van liefde – zodat het zich uitstrekt over de hele planeet, verspreidt in de provincies, de dorpen, tot de verste uithoeken van de Aarde.

Misschien zal ik niet leven om de kritieke massa te bereiken, de kantelpunt. Maar ik ben absoluut zeker dat dat punt zal komen.

En daarvoor hebben wij honderden leraren, die worstelen – worstelend door te dansen – om dat doel te bereiken.

Dus, wanneer ik op een dag afscheid moet nemen van deze wereld, zul ik gaan zonder verdriet. Ik ga met groot vertrouwen dat betere tijden zullen komen.

We zullen betere tijden hebben – zonder massale slachtpartijen, zonder concurrentie, zonder onrecht, zonder ernstige ziekten, zonder criminaliteit.

We zullen betere tijden beleven – daar heb ik geen twijfel over. Want dat is het lot van de mensheid.

Het lot van de mensheid is niet de almacht van geld, noch de almacht van technologie. Het lot van de mensheid is: liefde.

Biodanza heeft sinds de introductie in Nederland in 2000 veel harten veroverd. Ontwikkeld door de Chileense Rolando Toro Araneda in de jaren zestig, is het een systeem dat zich richt op menselijke groei en verbinding.

Rolando Toro (1924-2010) was een veelzijdig talent: onderwijzer, arts, psycholoog, dichter en antropoloog. Zijn leven en ervaringen vormden de basis voor Biodanza, dat inmiddels wereldwijd wordt beoefend. Toro was zelfs genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn bijdragen op dit gebied. Hij bekleedde academische functies en schreef over poëzie en psychotherapie.

Toro zag Biodanza als een manier om het leven te vieren en de verbinding tussen mensen te versterken, ongeacht hun achtergrond. Voor hem was het belangrijkste aspect van het leven ontdekken wie we echt zijn als mens.

Persoonlijk ben ik dankbaar dat ik met hem heb mogen dansen en leren. Biodanza nodigt ons uit tot zelfontdekking, verbinding en groei, en biedt ons de kans om vreugde en liefde te ervaren in elke stap die we zetten.